Θεωρώ ότι είναι θεμιτό και απόλυτα φυσιολογικό να συνευρίσκονται οι κρατούμενοι ερωτικά με τους συντρόφους τους, αρκεί να υπάρχει ειδικός χώρος συνεύρεσης όπου δεν θα ενοχλούνται οι υπόλοιποι αλλά και οι εργαζόμενοι της φυλακής. Η ερωτική επαφή είναι μία βιολογική ανάγκη, ανθρώπινη και επιτρεπτέα. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρέσει από κανέναν ακόμα κι αν αυτός εκτίει την ποινή του όντας ακόμα κι εγκληματίας. Φυσικά μια τέτοια απόφαση προϋποθέτει και τον σεβασμό από τη μεριά του κρατουμένου(να μην προσβάλει τους συγκρατούμενούς του δημοσιοποιώντας την πράξη του, είτε με λεκτικό τρόπο είτε με άσεμνες χειρονομίες κλπ). 

Θεωρώ ότι σκοπός της επιβολής ποινών είναι καθαρά σωφρονιστικός και όχι ανταποδοτικός. Η στέρηση της ελευθερίας αποτελεί το έσχατο μέτρο ποινής στη χώρα μας. Θεωρώ ότι σε κάθε περίπτωση ο εγκλεισμός δεν πρέπει να σημαίνει απομόνωση από τη ζωή. Οι φυλακισμένοι πρέπει να μορφώνονται, να εργάζονται, να συνευρίσκονται με τους συντρόφους τους. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκλείονται οι τόσοι πολλοί βιασμοί στις φυλακές. Εξάλλου οι φυλακισμένοι πρέπει να προετοιμάζονται ήδη μέσα στη φυλακή για την επανένταξή τους στην κοινωνία. Η συντροφικότητα που είναι κάτι που συνδέεται άμεσα με τον άνθρωπο, πρέπει να υπάρχει και στη φυλακή, είναι πρωταρχική ανάγκη που δεν μπορεί να τη στερείται κανείς όπως είναι και το φαγητό ... 

Συμφωνώ, για λίγες φορές το μήνα για να υπάρχει λιγότερη ένταση στις φυλακές, άρα και λιγότερες διαμάχες μεταξύ των φυλακισμένων. 

Μιχάλης, 78 ετών, συνταξιούχος 

Όχι. Ή μιλάμε για φυλάκιση ή για ελευθερία. Από τη στιγμή που είναι κάποιος εγκλεισμένος θα πρέπει να στερείται και αυτού του δικαιώματος. 

Φαντάζομαι ότι συνήθως ο/η σύζυγος του κρατουμένου και ο ίδιος ο κρατούμενος δεν ζούνε σε εγγύτητα κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, και δεν έχουν συχνή επικοινωνία ή επαφή. Εφόσον η μεταφορά τους μπορεί να γίνει με ασφάλεια, η διάταξη αυτή ίσως προσφέρει κάτι θετικό σ΄ αυτό το μικρό ποσοστό των κρατουμένων. 

Πιστεύω ότι είναι ένα μέτρο προοδευτικό και ανατρεπτικό προς την σωστή κατεύθυνση. Βοηθάει τον σωφρονιζόμενο άμεσα, σε αρκετό βαθμό αλλα και έμμεσα το κοινωνικό σύνολο. Πρέπει ωστόσο να είναι ένα δικαίωμα που να μην παρέχεται σε όλες τις κατηγορίες σωφρονιζόμενων ανεξαιρέτως. Πρέπει να τεθούν κριτήρια που να σχετίζονται με τη συμπεριφορά του φυλακισμένου στη φυλακή. 

Αντώνης, 40 ετών , δημόσιος υπάλληλος 

Και βέβαια να επιτρέπεται η ερωτική συνεύρεση των φυλακισμένων με τους/τις συντρόφους τους! Τιμωρία δε σημαίνει αποκτήνωση! Και αν απαγορευθεί υπάρχουν άλλοι τρόποι πιο εξευτελιστικοί για να καλυφθεί το κενό...δεν νομίζω να τους θέλαμε για τους εαυτούς μας! 

Το είχα διαβάσει πως ήθελαν να εισηγηθούν κάτι τέτοιο, αλλά πραγματικά νομίζω ότι υστερούμε σε άλλα ουσιώδη δικαιώματα(όχι μόνο των φυλακισμένων) που η συνεύρεση είναι παρατρεχάμενο! Πάντως Ευρώπη δεν είμαστε, για να εφαρμόζουμε τόσα έξτρα-δικαιώματα(!) 

Από τη μία πλευρά θα μπορούσα να πω ότι από ανθρωπιστική άποψη, θα έπρεπε να επιτρέπεται, αλλά θα έλεγα ότι δεν θα έπρεπε να συνευρίσκονται, διότι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για όλους. Το να είναι στη φυλακή σημαίνει ότι έχουν τιμωρηθεί για κάτι κακό που έχουν κάνει στο παρελθόν. Αν τους επιτραπεί η συνεύρεση, τότε δεν θα τους λείπει κάτι διαφορετικό από τους ανθρώπους που ζουν έξω από τις φυλακές. Μπορεί να κάνω λάθος στην κρίση μου, μα αυτό εξαρτάται ακόμα από τη συχνότητα της συνεύρεσης που θα τους επιτρέπεται να έχουν, αν τους επιτραπεί να συνευρίσκονται μια φορά το μήνα , αυτό δεν σημαίνει κάτι. Οι άνθρωποι μπορούν να βρουν άλλους τρόπους να ικανοποιούν τους εαυτούς τους. Αντί να τους επιτραπεί η συνεύρεση, θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να περνούν περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές τους και να σκέφτονται για ένα καλύτερο μέλλον. Βρίσκω το θέμα αυτό περί ερωτικής συνεύρεσης στη φυλακή λιγάκι περιττό. Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα να συζητήσουμε και να σκεφτούμε στη ζωή εκτός από την ερωτική συνεύρεσή τους. Ειλικρινά δεν ξέρω τα συναισθήματα των φυλακισμένων, το πώς νιώθουν και τι περνάνε εκεί μέσα, όμως σίγουρα σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία και όχι ασυδοσία. 

Απ’ ότι ξέρουμε σκοπός των σωφρονιστικών ιδρυμάτων είναι αυτό που η ίδια λέξη αναφέρει. Ο σωφρονισμός των κρατουμένων. Δηλαδή, η παραδειγματική τιμωρία τους προς γνώση και συμμόρφωση ώστε να επανενταχθούν ομαλά στην κοινωνία αφού «κτίσουν» την ποινή τους. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο οι συνθήκες διαβίωσης μέσα στις φυλακές να παρέχουν κάποια χαρακτηριστικά ελευθερίας και φυσικά να ικανοποιούνται οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου. Μία από τις ανάγκες των κρατουμένων που πολλές φορές «καταστρατηγείται» είναι η ανυπαρξία σεξουαλικών επαφών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση έντονης σεξουαλικής βίας στα σωφρονιστικά ιδρύματα. Για την εξάλειψη της παραπάνω βίας και την ομαλή επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία, θεωρώ σωστή τη δυνατότητα που παρέχει πλέον ο σωφρονιστικός κώδικας που επιτρέπει στους κρατούμενους να συνευρίσκονται ερωτικά με τις /τους συντρόφους τους κατά τη διάρκεια της κράτησής τους. 

Θεωρώ πως η σεξουαλική συνεύρεση έχει δύο παραμέτρους που οφείλει κανείς να λάβει υπόψη : α) την σεξουαλική εκτόνωση β) την συνεύρεση με έναν άλλο άνθρωπο τόσο σωματική όσο και συναισθηματική. Με βάση αυτά μόνο ως καλή ιδέα μπορώ να χαρακτηρίσω την ρύθμιση αυτή. Η σεξουαλική εκτόνωση βοηθά τον άνθρωπο εν γένει και τον κρατούμενο εν προκειμένω, να μειώσει τις επιθετικές του ορμές. Η σωματική επαφή έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του άγχους και η συναισθηματική επαφή, εάν υπάρχει, μπορεί να βοηθήσει τον κρατούμενο να μην νιώσει πως είναι συναισθηματικά νεκρός. Απαραίτητη είναι κατά τη γνώμη μου η δωρεάν παροχή μέτρων προφύλαξης κατά της μετάδοσης ασθενειών. 

Νομίζω μέσα στη φυλακή μπορούν να συνευρίσκονται, εφόσον τηρηθούν οι κατάλληλοι κανόνες ασφαλείας, είναι και αυτοί άνθρωποι! 

Από τη στιγμή που δίνουν δικαιώματα στους κρατούμενους τουλάχιστον σε όλους συμφωνώ με το συγκεκριμένο. Στα πλαίσια σωφρονισμού αλλά επίσης και στα πλαίσια ψυχολογίας τους που έχει να κάνει με το καλό όλων των πολιτών και των ίδιων για την γρήγορη επανένταξή τους στην κοινωνία. Αυτό γιατί το σεξ, η ερωτική επαφή και η ανάγκη για αυτήν είναι κάτι ανθρώπινο και βοηθά απίστευτα στην ανθρώπινη ψυχολογία, στην ψυχική υγεία και ηρεμία και αποτελεί κομμάτι της ψυχολογικής αντιμετώπισης του κρατουμένου από τον ψυχολόγο για την ολοκλήρωση της σωστής αντιμετώπισης του κρατουμένου. Από την άλλη συμφωνώ με αυτό στα πλαίσια των δικαιωμάτων αν και προσωπικά πιστεύω ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν πρέπει κρατούμενοι να έχουν πολλά δικαιώματα αλλά να τιμωρούνται παραδειγματικά και να στερούνται πλήρως δικαιώματά τους, κάποιες περιπτώσεις και κάποιοι κρατούμενοι πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως ακριβώς οι πράξεις τους, κάποιοι άνθρωποι πολύ απλά πρέπει να δεχτούμε ότι παρ’ όλον τον σωφρονισμό αρνούνται να διαφέρουν από τα κτήνη. 

Είμαι απολύτως σύμφωνη με αυτό το κώδικα, διότι και ο κρατούμενος έχει ψυχή! Επίσης ο/η σύντροφος του κρατούμενου τι φταίει;! Γιατί να την πληρώσει αυτός/ή; Να και κάτι καλό που βγάλανε! 

Ναι, για να είναι ήρεμοι και υπό την προϋπόθεση να μην τους δίνουν άδειες εξόδου. Ή είναι φυλακή ή δεν είναι. 

Είμαι υπέρ διότι θεωρώ ότι αφορά ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα και βιολογικές ανάγκες του ανθρώπου και δεν θα έπρεπε να παραβιάζεται για να μην παρεκκλίνουν της φύσης τους και οι κρατούμενοι.