Διαλύομαι
Διαλύομαι εγώ
διαλύομαι εδώ
διαλύω τα όνειρά μου και ό,τι αγαπώ.
Διαλύομαι γιατί έψαχνα τόσο
καιρό να βρω έναν άνθρωπο
να με ακούσει να με νιώσει
την ψυχή μου να τη σώσει.
Μα, δε βρήκα πουθενά κάτι
αληθινό
κι ας έψαχνα τόσο καιρό.
Μα, μόνο παραμύθια βρήκα και
κάτι ψεύτικο.
Και τώρα που με ανάγκασαν
να είμαι πεπεισμένος
και στα όνειρα τα ψεύτικα για πάντα κολλημένος.
Και έπεισα τον εαυτό μου
πως δεν μένει πια καιρός
κι από τότε αγκάλιασα τον εαυτό μου
και μόνος περπατώ.
Κι έτσι που ήμουν ήσυχος
σε αυτή την αυταπάτη
και την κραυγή μου έκλεισα μέσα σε ένα ντουλάπι.
Και έκλεισα τα μάτια μου για
να αποκοιμηθώ
και τότε βρέθηκαν δίπλα μου
άνθρωποι
δυνατοί και μου φώναξαν:
"Εεεε, ξύπνα και πάλεψε με τη ζωή!"
Βρέθηκες κι εσύ εκεί μέσα
στη μαύρη μου ψυχή
κι έβαλες μια ηλιαχτίδα για
να γίνει πιο φωτεινή.
Κι έτσι ξαναγεννήθηκα και
είμαι πια μωρό και δεν ξέρω τι
να κάνω
να μπουσουλίσω ή να αποκοιμηθώ.
-------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------
Η αλήθεια
Χωρίς το άσπρο τι θα ΄ταν το μαύρο;
Χωρίς το άσχημο τι θα ΄ταν το όμορφο;
Χωρίς το κλάμα τι θα ΄ταν το γέλιο;
Χωρίς το ξινό τι θα ΄ταν το γλυκό;
Χωρίς το πρόβλημα τι θα ΄ταν η λύση;
Χωρίς τη βλακεί τι θα ΄ταν το έξυπνο;
Χωρίς τον εχθρό τι θα ΄ταν ο φίλος;
Χωρίς τη νύχτα τι θα ΄ταν η μέρα;
Χωρίς τη φυλακή καταλαβαίνεις την ελευθερία;
Χωρίς την αμαρτία τι θα ΄ταν ο παράδεισος;
Χωρίς το μίσος τι θα ΄ταν η αγάπη;
Χωρίς το δούλο τι θα ΄ταν ο αφέντης;
Χωρίς τη θλίψη τι θα ΄ταν η χαρά;
Χωρίς το κακό τι θα ΄ταν το καλό;
Χωρίς το θάνατο τι θα ΄ταν η ζωή;
Χωρίς τον άνθρωπο τι θα ΄ταν ο Θεός;
Χωρίς το διάβολο τι θα ΄ταν ο Χριστός;
Εγώ βρήκα το δικό μου Παράδεισο!
Τον βρήκα μέσα στην κόλαση!
Τα κείμενα δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στην εφημερίδα του Σχολείου του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα "Προσπαθώντας...για το αύριο". Ευχαριστούμε θερμά τον Διευθυντή του Σχολείου, κύριο Πέτρο Δαμιανό, για την ευγενική παραχώρηση της άδειας αναδημοσίευσης.