του Μάνου Τεχνίτη,
φοιτητή Νομικής Θεσσαλονίκης
Το να προσεγγίσεις έναν εργασιομανή ιερομόναχο δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Ειδικά εάν είναι τόσο αφοσιωμένος στο έργο του. Ένας τέτοιος είναι και ο Πατήρ Γερβάσιος Ραπτόπουλος, γνωστός σε πολλούς ως ο "Άγιος των Φυλακισμένων".
Αυτός, μαζί τις μοναχές της Ι.Μ. Οσίας Ξένης, έχουν δημιουργήσει εδώ και πολλά χρόνια την Αποστολική Διακονία Φυλακισμένων όπου όλοι μαζί εργάζονται ακούραστα με μοναδικό σκοπό να εξαγοράζουν ποινές απόρων φυλακισμένων, ωστέ να ξαναβρεθούν όσο πιό γρήγορα γίνεται στο σπίτι τους. Αυτός ήταν και φυσικά ο λόγος που διακαώς επιθυμούσαμε μία συνέντευξη του.
Η ιστορία, λοιπόν, και το έργο του πατέρα Γερβάσιου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι θα παίρναμε για πρώτη φορά μαγνητοσκοπούμενη συνέντευξη, οπωσδήποτε μας δημιούργησαν αρκετό άγχος. Τόσο, ώστε να φτάσουμε στο μοναστήρι μία ώρα νωρίτερα από την προγραμματισμένη. Το άγχος μας όμως γρήγορα μετατράπηκε σε ηρεμία χάρη στη φιλοξενία των μοναχών και την γαλήνη που επικρατούσε στη μονή.
Όταν έφτασε η ώρα για τη συνέντευξη κατευθυνθήκαμε προς το γραφείο του πατέρα Γερβάσιου. Εκείνος μας υποδέχτηκε εγκάρδια υποδεικνύοντας μας όμως ότι πρέπει να είμαστε όσο πιο σύντομοι γίνεται. Γρήγορα, γρήγορα λοιπόν στήσαμε την κάμερα και πήραμε τις θέσεις μας δίπλα του.
Στην πορεία της συνέντευξης, όσο πιο πολύ μας μιλούσε, τόσο περισσότερες απορίες είχαμε. Και όσο περνούσε ο χρόνος τόσο θέλαμε και άλλο για να ικανοποιήσουμε τη δίψα μας.
Γιατί, αν μη τι άλλο, ο πατήρ Γερβάσιος είναι από τους ανθρώπους που δε θέλεις να σταματήσει να διηγείται ιστορίες για εγκληματίες που μεταστράφηκαν, για κρύες ψυχές που ζεστάθηκαν, για ανθρώπους που βοηθήθηκαν με τόσο απλούς τρόπους και που με λίγη θέληση όλοι θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε.
Όταν το "ταξίδι" των ιστοριών του σταμάτησε, ξυπνήσαμε σαν από λήθαργο. Ήταν απίστευτο πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα! Και αυτό γιατί τα λόγια του μας άγγιξαν.
Έτσι, αν πρέπει να ευχαριστήσουμε τον πατέρα Γερβάσιο για κάτι πέραν της συνέντευξης, είναι γιατί μας έμαθε κάτι πολύ σημαντικό που κανένας καθηγητής σε κανένα πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να διδάξει: Μας έμαθε να βλέπουμε την άλλη πλευρά του εγκληματία. Του εγκληματία που είναι πάνω απ΄ όλα άνθρωπος. Που δεν είχε πάντα την ελευθερία να διαλέξει το σωστό, που του έλειπε η βασική τροφή της ψυχής, η αγάπη. Εν τέλει η αγάπη για τον άνθρωπο ακόμα και για τον βαρυποινίτη, είναι η καλύτερη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη του Θεού απέναντι στην εύθραυστη δικαιοσύνη των ανθρώπων ...
"εκ μέρους της ομάδας του "THE ART OF CRIME web tv"
Θεσσαλονίκη, Απρίλιος 2010