επιμέλεια: Μάνος Τεχνίτης
δικηγόρος, LL.M. st. Ποινικού Δικαίου & Εγκληματολογίας

Η σύχρονη φωτογραφία δημιουργήθηκε το 1839 από τον Louis Daguerre, διατέθηκε στους ερευνητές της αστυνομίας του Τμήματος Σηκουάνα, τη δεκαετία του 1870. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1887, αυτή η χρήση της φωτογραφίας συνδέθηκε με τη φωτογραφική μέθοδο του Alphonse Bertillon για αναγνώριση εγκληματιών.


Ο ιδρυτής της δικαστικής ανθρωπομετρίας, αυτός ο εγκληματολόγος θα έθετε τις βάσεις για το σημερινό εγκληματολογικό της αστυνομίας. Με αυτό τον τρόπο, από τα τέλη του 19ου αιώνα λόγω αυτών των εξελίξεων στην τεκμηρίωση του τόπου ενός εγκλήματος, η Αστυνομίας Περιφέρειας Παρισιού διαθέτει εκατομμύρια φωτογραφίες παρισινών εγκλημάτων στα αρχεία της.


Έχοντας διερευνήσει επί πολλά χρόνια τους θανάτους που έγραψαν ιστορία- του χάρισαν το παρατσούκλι « ο Ιντιάνα Τζόουνς των νεκροταφείων» -ο Philippe Charlier, ιατροδικαστής και ερευνητής άρχισε να ενδιαφέρεται για αυτά τα πρώτα κομμάτια φωτογραφικών αποδεικτικών στοιχείων. Στο βιβλίο του Seine de crimes που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο από τον οίκο Rock Editions, συγκέντρωσε και προσπάθησε να εξηγήσει σχεδόν 100 φωτογραφίες, που ελήφθησαν μεταξύ 1871 και 1937 και των οποίων στόχος είναι να αναπαραστήσουν με τον καλύτερο τρόπο τους φόνους, τις πολιτικές δολοφονίες, τις αυτοκτονίες, τα ατυχήματα και τις επιθέσεις εκείνης της εποχής.

«Κοιτώντας τις φωτογραφίες από τόπους εγκληματών στο Παρίσι, πολλών δεκαετιών, είναι πάνω από όλα ένας τρόπος αποκάλυψης της εξέλιξης στις τεχνικές για τη διερεύνηση και την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας» εξηγεί ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου, πριν εν συντομία να αναφερθεί περιληπτικά στην ιστορία της αστυνομίας της Περιφέρειας Παρισιού. «Εκτός από το προφανές ιατρικό ενδιαφέρον τους, αυτές οι φωτογραφίες μαρτυρούν εξίσου τη βαρβαρότητα των ανθρώπων ως προς τις ζωές εκείνων που ήρθαν πριν από εμάς» προσθέτει.

Παρόλο που το λευκό όπλο που κρατούσε το θύμα θα μπορούσε να υποδηλώνει αυτοκτονία, η έρευνα και η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η μαντάμ Ferrari δολοφονήθηκε από τον εραστή της, τον σερ Garnier, ο οποίος την μαχαίρωσε στην καρδιά με ένα μαχαίρι.

Αν και στο βιβλίο υπάρχουν μερικές διάσημες σκηνές-η επίθεση στο Λούβρο το 1905 και η δολοφονία του Jean Jaurès το 1914- η πλειοψηφία αφορά ανώνυμα πρόσωπα, που συχνά δολοφονούνται με τους πιο φρικτούς τρόπους. Μαθαίνουμε συγκεκριμένα, για το θάνατο κάποιας Julien Delahieff, «τυλιγμένης σε ένα σεντόνι και κλεισμένης σε μια βαλίτσα το 1896», εκείνον της μαντάμ Candal «που αγαπούσε τις γάτες» και φαίνεται να γρονθοκοπήθηκε μέχρι θανάτου το 1914 ή αυτόν της Suzanne Lavollée μιας πόρνης που στραγγαλίστηκε άγρια και ακρωτηριάστηκε- της οποίας τα γεννητικά όργανα «αποκόπηκαν» και στη συνέχεια «κόπηκαν κομματάκια»- το 1924.

Λόγω της δυσκολίας που έχει η φύση ορισμένων φωτογραφιών στο βιβλίο, ο Philippe Charlier ρωτήθηκε για τη νομιμότητα του έργου του. «Αυτές οι φωτογραφίες είναι ιστορικές, οι υποθέσεις είναι στο αρχείο, χρονολογούνται πολύ πάνω από 30 χρόνια, χρόνος που απαιτείται για να είναι διαθέσιμες στο κοινό» εξηγεί. «Το πρόβλημα που προβλέπουμε να υπάρχει δεν είναι τόσο νομικό, αλλά περισσότερο ηθικό. Ακόμα κι αν είναι νόμιμο να δημοσιεύεις φωτογραφίες σαν κι αυτή, είναι αποδεκτό να παραβαίνεις το ιατρικό απόρρητο και το σεβασμό της προσωπικής ζωής των άλλων;».


Ως απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, ο ιατροδικαστής αντιπαραθέτει την έννοια της «επιστήμης της ντροπής» που καταφέρνει να δείχνει σεβασμό τους άλλους χωρίς να εμποδίζει τον εαυτό της να βαδίσει προς την πρόοδο και τη γνώση. Ένας παραπάνω λόγος για να κατανοήσουμε σήμερα τις ηλικίας ενός αιώνα μεθόδους της παρισινής εγκληματολογίας- μεθόδων που σύμφωνα με τον Philippe Charlier ελάχιστα έχουν εξελιχθεί.

Έστω κι αν οι φωτογραφίες από τους τόπους των εγκλημάτων συχνά συνοδεύονταν από σκίτσα και ζωγραφισμένους στο χέρι χάρτες του περιβάλλοντος χώρου, προκειμένου να αναδημιουργηθούν οι ακριβείς διαστάσεις, όταν επρόκειτο για ανθρώπινα σώματα, χρησιμοποιούνταν μια άλλη μέθοδος μέτρησης: η perspectometric framing (μετρική φωτογραφία για νομική χρήση). Η φωτογραφική μηχανή που επιτρέπει την υλοποίηση αυτής της πρακτικής πρέπει να τοποθετηθεί πάνω και κάθετα από το πτώμα. Όταν η φωτογραφία εμφανιστεί, το κέντρο της θα περνάει ακριβώς ανάμεσα στα μάτια του πτώματος, στη βάση της μύτης. Αυτή η φωτογραφία ελήφθη από την αστυνομία για να δείξει την ιδανική θέση της φωτογραφικής μηχανής [...]

Vice.com
Για να δεις το video με Ελληνικούς υπότιτλους πατάς το κουμπί «Ρυθμίσεις» και επιλέγεις «Ελληνικά».

Το Μπανγκλαντές είναι μία από τις λίγες μουσουλμανικές χώρες όπου η πορνεία είναι νόμιμη. Και το μεγαλύτερο πορνείο της χώρας ονομάζεται Daulatdia, όπου δουλεύουν περισσότερες από 1.500 γυναίκες και κορίτσια, πουλώντας σεξ σε χιλιάδες άνδρες καθημερινά.

Το Daulatdia είναι γνωστό όμως για χρήση ναρκωτικών και πορνεία ανήλικων κοριτσιών, ενώ πολλές από τις εργαζόμενες του σεξ είναι θύματα δουλείας, που μετακινήθηκαν με τη βία στην περιοχή και πωλήθηκαν σε νταβατζήδες. Αναγκάζονται να εργάζονται μέχρι να «ξεπληρώσουν» τα χρήματα που καταβλήθηκαν για την αγορά τους - ένα χρέος που χρειάζεται πολλά χρόνια για να σβήσει, αφού οι γυναίκες κερδίζουν μόλις ένα δολάριο για κάθε πελάτη.

Η ανταποκρίτρια του VICE Tania Rashid επισκέφθηκε το γνωστό πορνείο του Μπαγκλαντές -εκεί όπου η εμπορία ανθρώπων, η πορνεία ανήλικων κοριτσιών και τα ναρκωτικά είναι καθημερινότητα- και συναντήθηκε με τους διακινητές, τα θύματα του αγοραίου έρωτα, καθώς και με πελάτες.
Vice.com


Μια γυναίκα συνελήφθη στο Κολοράντο με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, καθώς κυριολεκτικά ξερίζωσε ένα έμβρυο από την κοιλιά της μητέρας του, που ήταν έγκυος επτά μηνών.

Η 34χρονη ύποπτη είχε βάλει μια μικρή αγγελία στην οποία ανέφερε ότι πουλούσε μεταχειρισμένα βρεφικά ρουχαλάκια. Η εγκυμονούσα, ηλικίας 26 ετών, είδε την αγγελία και πήγε στο σπίτι της γυναίκας όπου δέχτηκε την επίθεση. Χειρουργήθηκε και επέζησε, όμως το μωρό της δεν στάθηκε το ίδιο τυχερό.


Η συλληφθείσα θα προσαχθεί αργότερα σήμερα ενώπιον δικαστηρίου όπου θα της απαγγελθεί κατηγορία για δολοφονία.

Το απίστευτο έγκλημα σημειώθηκε στην κωμόπολη Λόνγκμοντ, στα βόρεια του Ντένβερ. Το θύμα κατάφερε να ειδοποιήσει τις αρχές και οι αστυνομικοί που έσπευσαν στο σπίτι "είδαν μια γυναίκα που την είχαν ξυλοκοπήσει και μαχαιρώσει στο στομάχι", είπε ο εκπρόσωπος της τοπικής αστυνομίας, Τζεφ Σάτσουρ. "Μάθαμε κατόπιν ότι η γυναίκα ήταν έγκυος και ότι της είχαν αρπάξει το μωρό της. Την μεταφέραμε στο νοσοκομείο όπου χειρουργήθηκε και αναμένεται ότι θα αναρρώσει πλήρως", πρόσθεσε.

Η ύποπτη εντοπίστηκε στο ίδιο νοσοκομείο όπου είχε πάει έχοντας μαζί της το νεκρό μωρό. Είχε δηλώσει στην υποδοχή ότι γέννησε στο σπίτι της αλλά το παιδί της δεν επέζησε.

Ο Σάτσουρ επιβεβαίωσε ότι θύμα και δράστιδα δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους.

politis-news.gr





Φρίκη προκαλεί η ανακάλυψη πέντε νεκρών βρεφών σε σπίτι στο νοτιοδυτικό τμήμα της Γαλλίας. Το περιστατικό αυτό ίσως αποτελεί το πιο αποτρόπαιο έγκλημα παιδοκτονίας στη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια.

Ένας άνδρας ειδοποίησε τις αρχές ότι ανακάλυψε το άψυχο σώμα ενός βρέφους μέσα σε ένα φορητό ψυγείο στο σπίτι όπου διέμενε με τη σύζυγό του στην πόλη Λουσάτ. Μετά από έρευνες της αστυνομίας στην κατοικία του ζεύγους, 4 ακόμα νεκρά βρέφη ανακαλύφθηκαν τοποθετημένα μέσα σε ένα καταψύκτη. Ο άνδρας είπε στους αστυνομικούς ότι δεν γνώριζε εάν η σύζυγός του ήταν έγκυος.

Ο 40χρονος άνδρας συνελήφθη από τις αρχές και οδηγήθηκε για ανάκριση στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Η 35χρονη γυναίκα προφανώς «γέννησε μέσα στο σπίτι μόνη της», δήλωσε η πηγή, προσθέτοντας ότι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στην πόλη Μπορντό προκειμένου να υποβληθεί σε γυναικολογικές και ψυχιατρικές εξετάσεις. Η γυναίκα εικάζεται ότι «πάσχει από κάποια ψυχική νόσο», πρόσθεσε η πηγή.

Από τη νεκροψία που θα διεξαχθεί στα πέντε βρέφη πρόκειται να διαπιστωθεί εάν αυτά γεννήθηκαν ζωντανά, δήλωσε στο AFP αστυνομική πηγή.

Το ζευγάρι έχει δύο κόρες ηλικίας 13 και 15 ετών.

Η χειρότερη υπόθεση παιδοκτονίας στην πρόσφατη ιστορία της Γαλλίας ήταν το 2010 όταν μία μητέρα παραδέχτηκε ότι σκότωσε 8 από τα βρέφη της, πνίγοντάς τα αμέσως μετά τη γέννησή τους.

efsyn.gr




Τις τελευταίες ημέρες το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ προβάλλει το πρόσφατο μοιραίο περιστατικό του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Μέσα από αυτές τις παρουσιάσεις αρκετοί μη ειδικοί εκφράζουν τις απόψεις τους, ανάμεσα σε άλλα, για το είδος του συγκεκριμένου θανάτου και το όργανο που χρησιμοποιήθηκε. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντικό για την ορθή ενημέρωση του κοινού να κατατεθούν κάποιες επιστημονικά τεκμηριωμένες παρατηρήσεις. Καταρχάς πρέπει να τονιστεί ότι ο ειδικός επιστήμονας που καλείται από το νόμο να δώσει απαντήσεις σε αντίστοιχα περιστατικά είναι ο ιατροδικαστής. Επειδή στη συγκεκριμένη υπόθεση έγινε εξαρχής λόγος για πιθανό θάνατο με μαχαίρι, θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε κάποιες γενικές ιατροδικαστικές παρατηρήσεις για τα αντίστοιχα περιστατικά.


Σε κάθε υπόθεση η ιατροδικαστική διερεύνηση περιλαμβάνει την αυτοψία (του χώρου), τη νεκροψία και τη νεκροτομή (στο νεκροτομείο) και τις λοιπές εργαστηριακές εξετάσεις (τοξικολογικές, ιστολογικές, DNA κ.α). Το μαχαίρι θεωρείται ένα όργανο νύσσον και τέμνον. Κατά την αυτοψία, όταν έχουμε ένα θάνατο προκληθέντα από μαχαίρι, συχνά ανευρίσκεται στο χώρο αρκετή ποσότητα αίματος. Στις αυτοκτονίες το μαχαίρι συνήθως ανευρίσκεται πλησίον του θύματος. Αντίθετα, σε περίπτωση εγκληματικής ενέργειας το μαχαίρι μπορεί και να μην βρεθεί στο χώρο του εγκλήματος. Επίσης, σε εγκληματικές ενέργειες είναι δυνατόν το μαχαίρι να ανευρεθεί πλησίον αλλά να έχει πλυθεί. Εάν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, αυτή συνήθως προϋποθέτει κοντινή απόσταση επαφής μεταξύ του θύματος και του θύτη, οπότε μία ενδελεχής εξέταση των ενδυμάτων και του σώματος του θύματος πιθανά να μας δώσει σημαντικά στοιχεία.

Κατά τη διαδικασία της νεκροψίας- νεκροτομής γίνεται, μεταξύ άλλων, αξιολόγηση του σχήματος και των χαρακτήρων των χείλεων του τραύματος, του αριθμού και της θέσης τους, καθορισμός της κατεύθυνσης τους και αναγνώριση του οργάνου. Ειδικά ως προς τον αριθμό και την θέση των τραυμάτων, υπέρ της αυτοκτονίας συνηγορεί η ανεύρεση πολλών τραυμάτων σε θέσεις που εξυπηρετούν μία τέτοια πρόθεση. Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως παρατηρούνται πολλαπλές επιπόλαιες τομές, καθώς και μία μεγαλύτερη που έχει γίνει σε κάποια καίρια για τη ζωή του σώματος και που έχει επιφέρει τελικώς και το θάνατο.

Τα πολλαπλά μικρά τραύματα με φορά και κατεύθυνση σχεδόν παράλληλη μεταξύ τους και ποικίλου βάθους καλούνται ως «τραύματα δισταγμού». Τα τραύματα με μαχαίρι στους καρπούς συνήθως δεν αρκούν να προκαλέσουν το θάνατο, αφού δεν τέμνονται οι αρτηρίες της περιοχής και η τομή αφορά σχεδόν πάντα το δέρμα και τα μαλακά μόρια. Σε περιστατικά ανθρωποκτονίας μελετώνται ενδελεχώς οι άμεσες θανατηφόρες πλήξεις και τα «τραύματα άμυνας», καθώς συνήθως το θύμα προσπαθεί με τα χέρια του να ακινητοποιήσει τα χέρια του δράστη ή να αποτρέψει την επίθεση.

Σε κάθε περιστατικό που ανευρίσκεται ένα μαχαίρι και αυτό ενοχοποιείται για την πρόκληση θανατηφόρων κακώσεων, επιβάλλεται η εξέτασή του με τη μεθοδολογία DNA. Η συγκεκριμένη εξέταση μπορεί και να συνδέσει το όργανο με το θύμα αλλά και να αποκαλύψει την ταυτότητα του πιθανού δράστη (σε περίπτωση εγκληματικής ενέργειας). Επίσης, οι ιστολογικές και οι τοξικολογικές εξετάσεις δύναται να μας αποκαλύψουν σημαντικές πληροφορίες, όπως το εάν μία κάκωση ήταν προθανάτια ή μεταθανάτια καθώς και αν ένα θύμα ήταν υπό την επίδραση τοξικών ουσιών.

Όλα τα ανωτέρω είναι κάποιες γενικές επιστημονικές παρατηρήσεις που έχουν ως αποκλειστικό στόχο να διαφωτίσουν το κοινό που αυτές τις μέρες «βομβαρδίζεται» με πληροφορίες συνήθως από μη ειδικούς. Κλείνοντας, είναι καθήκον να τονίσουμε ότι για το κάθε περιστατικό οι μόνοι ειδικοί που μπορούν να δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις είναι οι ιατροδικαστές που, ανά περίπτωση, καλούνται από το νόμο να το πράξουν. Αυτούς θα πρέπει όλοι να αναμένουμε μέχρι να ολοκληρώσουν την πλήρη ιατροδικαστική διερεύνηση έτσι ώστε να έχουμε αξιόπιστες απαντήσεις και για το συγκεκριμένο περιστατικό.

Γρηγόρης Λέων, Ιατροδικαστής-Πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας, protothema.gr



Ακόμα και οι έμπειροι αστυνομικοί της Ασφάλειας Αττικής λύγισαν ακούγοντας την κατάθεση της 24χρονης Ελένης, η οποία δολοφόνησε με πολλαπλές μαχαιριές τον 33χρονο προαγωγό της.

«Με χαστούκισε. Χτύπησε το τηλέφωνό του. Γύρισε την πλάτη και βρήκα την ευκαιρία να τον χτυπήσω δύο φορές στην πλάτη. Παρόλα αυτά γύρισε και συνέχισε να με χαστουκίζει και να προσπαθεί να μου πάρει το μαχαίρι. Τον χτύπησα μία ακόμη φορά στο στήθος. Μετά προσπάθησα να φύγω, σηκώθηκε πάλι όμως και άρχισε να με κυνηγά. Τον μαχαίρωσα μία ακόμη φορά στο πόδι», λέει στην ομολογία της, η 24χρονη Ελένη, περιγράφοντας τη σκηνή της δολοφονίας του 33χρονου προαγωγού της, ο οποίος είναι πατέρας τριών παιδιών.

Λίγο νωρίτερα είχε πάει στο σπίτι της και «πετούσε πέτρες στο παράθυρό της» για να βγει και να τον συναντήσει. Κατόπιν, έκλεισε τηλεφωνικά ραντεβού μαζί του δίπλα από το νεκροταφείο Μενιδίου.

«Δεν άντεχα άλλο. Δύο χρόνια με εξανάγκαζε να εκδίδομαι έναντι αμοιβής και να του δίνω τα χρήματα. Είχε βιάσει και τις αδερφές μου, Στέλλα και Σταυρούλα. Όταν αντιδρούσα στις προθέσεις του ή απέφευγα να συναντηθώ μαζί του, απειλούσε τη δική μου ζωή και της οικογένειάς μου», υποστηρίζει η κατηγορουμένη. «Αρχικά είχε σχέση με την μικρότερη αδερφή μου. Αργότερα προσέγγισε εμένα. Κολακεύτηκα από τα λόγια και τις ενέργειές του. Ακολούθησε όμως η κόλαση», ομολογεί.

Η μητέρα της Ελένης, καταθέτει ότι το βράδυ της 4ης Φεβρουαρίου 2015, είδε την κόρη της να επιστρέψει γύρω στις 23:00 το βράδυ, αναστατωμένη, με αίματα και χώματα στα ρούχα και τα χέρια της. Όταν τη ρώτησε τι συνέβη, η Ελένη απάντησε πως ήταν στο σπίτι του Χάρη και μάλωσαν.

Ο 33χρονος έμενε μαζί με τη μητέρα του σε γειτονικό σπίτι από αυτό της Ελένης, εργαζόταν περιστασιακά σε επιχείρηση αλουμινίων που διατηρούσε ο θείος του στην περιοχή, ενώ παρακολουθούσε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας στο Μενίδι.

Ο πατέρας της 24χρονης, υπάλληλος δήμου της Αττικής, κατέθεσε ότι το θύμα τον Ιούνιο του 2014 είχε βιάσει την κόρη του, ενώ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου είχε πάει στην επιχείρηση αλουμινίου προκειμένου να διαμαρτυρηθεί στον θείο του, για τις ενέργειες σε βάρος των παιδιών του, μάταια όμως, αφού η κατάσταση χειροτέρεψε και έφθασε μέχρι την «αυτοδικία» της κόρης του.

Huffingtonpost.gr




Η πρωτοφανής υπόθεση ομηρίας που συγκλόνισε το πρωί της Τρίτης την Τουρκία έληξε μετά από δέκα ώρες σχεδόν με μακελειό.

Μετά την επέμβαση της αστυνομίας, νεκροί είναι δύο δράστες, ενώ ο Τούρκος εισαγγελέας Μεχμέτ Σελίμ Κιράζ, που κρατούνταν όμηρος μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο της πόλης και κατέληξε λίγες ώρες αργότερα.


Τον θάνατο του εισαγγελέα ανακοίνωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών μέσω του επίσημου λογαριασμού του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter και επιβεβαίωσαν γιατροί του νοσοκομείου.

Ο εισαγγελέας «ήταν τραυματισμένος βαριά όταν διακομίστηκε στο νοσοκομείο... τον χάσαμε παρ΄ όλες τις προσπάθειές μας», ανέφεραν σε συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε απευθείας τηλεοπτικά.

Η επιχείρηση της αστυνομίας ξεκίνησε λίγο μετά τις 8:30 το βράδυ, αφού μέσα από το κτήριο ακούστηκαν πυροβολισμοί, όπως δήλωσε ο αρχηγός της αστυνομίας. Λίγο αργότερα, ανακοινώθηκε πως οι δύο δράστες έπεσαν νεκροί κατά την ανταλλαγή πυρών, ενώ ο τραυματισμένος εισαγγελέας μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.

Αυτόπτες μάρτυρες έκαναν λόγο για καπνούς που έβγαιναν από το κτήριο, στον έκτο όροφο του οποίου λάμβανε χώρα η ομηρία, ενώ ακούγονταν εκρήξεις και πυροβολισμοί.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν συνεχάρη τις δυνάμεις ασφαλείας για την επιχείρηση, ενώ στις δηλώσεις του έκανε γνωστό πως ο εισαγγελέας Κιράζ έχει δεχτεί πέντε πυροβολισμούς, οι τρεις από τους οποίους στο κεφάλι. Ο Ερντογάν είπε επίσης πως οι δράστες εισέβαλαν στα γραφεία της εισαγγελείας «ντυμένοι σαν δικηγόροι».

Νωρίτερα, το Γαλλικό Πρακτορείο όπως και το Reuters έκαναν λόγο για έκρηξη και πυροβολισμούς στο δικαστήριο, όπου τα μέλη τουρκικής ακροαριστερής ομάδας τον κρατούσαν όμηρο από το μεσημέρι. Δύο ασθενοφόρα εθεάθησαν να απομακρύνονται από το κτίριο. Βίντεο-ντοκουμέντο, που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου, επιβεβαιώνει τους πυροβολισμούς.

Το Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο (DHKP-C) είχε νωρίτερα δημοσιεύσει μια φωτογραφία όπου εμφανίζεται ο εισαγγελέας, που ερευνά την υπόθεση του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν, που έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικών στα γεγονότα του Γκεζί τον Ιούνιο του 2013, με ένα όπλο στο κεφάλι του και με την απειλή ότι μέλη του θα τον σκοτώσουν εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.

eglimatikotita.gr