ΤΡΕΧΟΝ ΤΕΥΧΟΣ      ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ      ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ... (2003-2015)      ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΤΕΥΧΗ    Τεύχος 1 - Μάϊος 2006  
CASE REPORT

Τεύχος 8 - Μάϊος 2008


Εκτύπωση     Αποστολή     Σμίκρυνση  Μεγέθυνση Μέγεθος γραμμάτων



Share |



ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΑΓΛΗΣ: Ασφυξία
 
του Διονύση Χιόνη,
Δικηγόρου - Υπ. Διδ. Εγκληματολογίας
 
Ξημερώνει ένα ζεστό Αυγουστιάτικο Σάββατο του 1997. Στο κελί 33 του Ψυχιατρείου των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού ένας 23χρονος κρατούμενος αιωρείται απαγχονισμένος. Πώς έφτασε σε αυτό το σημείο; Ποιός ήταν ο  Αντώνης Δαγλής;
Η ιστορία της ζωής του άρχισε το 1974  στην Κοκκινιά του Πειραιά, εκεί όπου γεννήθηκε και έζησε σχεδόν όλα του τα χρόνια. Παιδί οικογένειας με πολλά οικονομικά προβλήματα και πλούσια εμπειρία σε περιστατικά ενδο-οικογενειακής βίας, που ασκούσε ο πατέρας του προς τη μητέρα του, τον ίδιο και τον αδερφό του. Έμεινε ορφανός το 1986, όταν ο πατέρας του πέθανε αφήνοντας για κληρονομιά μόνο χρέη. Διέκοψε το σχολείο, αφού έλαβε μόνο στοιχειώδη μόρφωση και ήδη από μικρός εργαζόταν σε ιδιωτική εταιρεία.

Σε ηλικία 16 ετών έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται για αποπλάνηση ανήλικης και στη συνέχεια γνωρίζει από κοντά το σωφρονιστικό σύστημα των ανηλίκων για διάστημα 6 μηνών. Διάστημα σχετικά μικρό, αλλά ικανό να αλλάξει την προσωπικότητα και την κοσμοθεωρία ενός νέου, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεται από πλήθος ερευνητικών πορισμάτων ανηλίκων παραβατών.

Η μητέρα του εργάζεται συστηματικά σε κακόφημα μπαρ, ο Δαγλής κάποια στιγμή το μαθαίνει από τρίτους, σπεύδει επί τόπου, ο ίδιος μάλιστα αργότερα υποστήριξε ότι την είδε με τα μάτια του να έρχεται σε σεξουαλική επαφή με κάποιον άντρα και εκείνη ακριβώς τη στιγμή στη θέση της καλής σχέσης μητέρας – γιου, γεννιέται ένα άσβεστο μίσος τόσο προς τη μητέρα του όσο και προς το γυναικείο φύλο γενικότερα, που θα τον κατατρέχει σε όλη του τη μετέπειτα ζωή.

Η ερωτική σχέση που διατηρούσε επί ένα χρόνο με μια κοπέλα ανήκει πια στο παρελθόν, αφού όπως ομολόγησε ο ίδιος έπειτα από χρόνια προσπάθησε να την στραγγαλίσει, αλλά υπαναχώρησε την τελευταία στιγμή. Από το σημείο αυτό οι σεξουαλικές του προτιμήσεις κατευθύνονται πλέον κυρίως προς το πεδίο του αγοραίου έρωτα.

Τον Οκτώβρη του 1992, σε ηλικία 18 ετών κλέβει ένα αυτοκίνητο και κατευθύνεται σε μια «πιάτσα γυναικών» στο Κολωνάκι. Στη Σέκερη διαλέγει μια κοπέλα γύρω στα 35, συμφωνούν στο τίμημα και κατευθύνονται στον Καρέα, όπου, όπως ομολόγησε ο ίδιος, τη στραγγάλισε! Αμέσως μετά τη δολοφονία επιστρέφει στο σπίτι του, παίρνει σιδηροπρίονο, μαχαίρι και σακούλες σκουπιδιών και τεμαχίζει το κορμί της κοπέλας σε περισσότερα από 30 κομμάτια.
 
Αξίζει στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι ενδεχομένως να μπορούσε η δράση του Δαγλή να συνδεθεί με το έγκλημα του Δημήτρη Φραντζή (για περισσότερες λεπτομέρειες παραπέμπουμε στο τεύχος υπ. αρ. 6), τον οποίο γνώρισε μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης πέντε χρόνια νωρίτερα, δηλ. το 1987, ευρισκόμενος ο ίδιος σε ηλικία 13 ετών. Το modus operandi, βέβαια, διαφέρει θεαματικά ως προς το μέγεθος της αγριότητας και της σεξουαλικής διαστροφής, καθώς ο Δαγλής γδέρνει το πτώμα, κόβει τις θηλές και τα γεννητικά όργανα και αφαιρεί βίαια την καρδιά, τους πνεύμονες και τα σπλάχνα του θύματος.  Εναποθέτει,  όπως κι ο Φραντζής, τις σακούλες σε διάφορα μέρη του κέντρου της Αθήνας και το κεφάλι το πετά στο ποτάμι του Κηφισού.  Μερικά μέλη της κοπέλας τα βρήκε η αστυνομία λίγες μέρες αργότερα, αλλά ο δράστης παρέμεινε ασύλληπτος για χρόνια.

Αργότερα, το Νοέμβριο του ίδιου έτους κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και μέχρι το Σεπτέμβρη του 1995 δεν παρουσιάζει παραβατική συμπεριφορά. Από το Σεπτέμβρη όμως μέχρι και τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους τα θύματά του ανέρχονται σε διψήφιο αριθμό, διαπράττοντας 8 απόπειρες ανθρωποκτονίας και 2 τετελεσμένες ανθρωποκτονίες.
 
Το περιβόητο φορτηγάκι
 
Ειδικότερα:
Αρχές του φθινοπώρου κινείται στην οδό Ευρυπίδου οδηγώντας ένα λευκό κλειστό φορτηγάκι Volkswagen, στου οποίου την καρότσα έχει τοποθετήσει ένα κρεβάτι για  ευνόητους λόγους κι αναζητά στην πιάτσα των ιερόδουλων την παρέα που θα διαλέξει. Η ανυποψίαστη κοπέλα που επιλέγει, αφού προσέφερε τις υπηρεσίες της, δέχεται επίθεση με μαχαίρι κι αναγκάζεται να του παραδώσει το ποσό των 11.000 δρχ. που είχε μαζέψει από τις εισπράξεις της νύχτας.

Λίγες μέρες αργότερα, το λευκό φορτηγάκι με αριθμό κυκλοφορίας ΧΑ 3140 σταματά στη διασταύρωση Σόλωνος – Λυκαβηττού κι επιβιβάζεται σε αυτό μια ιερόδουλος γύρω στα τριάντα.  Ο Δαγλής σταθμεύει λίγο παρακάτω σε πάρκινγκ της Χαριλάου Τρικούπη και εντός μερικών λεπτών αποπειράται να την πνίξει χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι σχοινί. Η κοπέλα καταφέρνει να διαφύγει, έστω και ελαφρύτερη κατά 10.000 δρχ.

Την επόμενη φορά η σκηνή επαναλαμβάνεται, το δρομολόγιο τροποποιείται ελαφρώς (από Σόλωνος προς Μοναστηράκι) κι η τυχαία κοπέλα γλιτώνει το στραγγαλισμό χάρη στη στιγμιαία σεξουαλική ικανοποίηση του Δαγλή, που τον έκανε να χαλαρώσει το σχοινί που κρατούσε δεμένο στο λαιμό της. Η τσάντα της δεν είχε χρήματα κι έτσι κατάφερε να διαφύγει χωρίς άλλες απώλειες.

Αργότερα, δραστηριοποιείται στη Λεωφόρο Ποσειδώνος κι αφού διαλέγει σύντροφο, οδηγεί το λευκό φορτηγάκι στο πάρκινγκ του Σταδίου "Ειρήνης και Φιλίας". Η κοπέλα γίνεται θύμα ληστείας και απόπειρας ανθρωποκτονίας, (πιο συγκεκριμένα στραγγαλισμού), χάνει 49.000 δρχ και κερδίζει τη ζωή της.
Ακριβώς η ίδια διαδικασία ακολουθείται ξανά στην οδό Σόλωνος στα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά αυτή τη φορά το κέρδος του Δαγκλή φτάνει τις 100.000 δρχ.
Επιστρέφει αρχές Οκτωβρίου στα λημέρια τού Ειρήνης και Φιλίας και προσπαθεί να στραγγαλίσει μια ακόμα ιερόδουλο, τελικά την αφήνει να ξεφύγει, αλλά πριν συμβεί αυτό της αφαιρεί 10.000 δρχ.

Επόμενο συμβάν ξανά στη Σόλωνος, όπου αποπειράθηκε να διαπράξει ληστεία, χωρίς να καταφέρει να αποσπάσει χρήματα από μια κοπέλα που έκανε πιάτσα σε εκείνη την περιοχή και τέλος, στα μέσα Οκτωβρίου επανέρχεται στην Ποσειδώνος και διαπράττει σε βάρος της ληστεία και απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Λογικά θα πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα όλες οι οκτώ γυναίκες να κατάφεραν να ξεφύγουν υπερνικώντας την - έτσι κι αλλιώς - υπέρτερη σωματική του δύναμη, ευρισκόμενες μάλιστα στο μικρό και κλειστό χώρο της καρότσας του αυτοκινήτου.
 
Ενδεχομένως, όλη αυτή την περίοδο ο Δαγλής να δοκίμαζε τις δυνατότητές του και τη διαβάθμιση των συναισθημάτων που κλιμακωτά βίωνε κατά την τέλεση των πράξεών του. Ίσως πάλι να ήταν αποφασισμένος να παρουσιάσει ανθρωποκτόνο δράση, όπως είχε πράξει το ’92, όμως οι ανασταλτικοί μηχανισμοί του να μην του επέτρεπαν να ολοκληρώσει τα εγκλήματά του. Δυστυχώς, όμως, όχι για πολύ ακόμα. Η νύχτα της 28ης Οκτωβρίου 1995 ο Δαγλής πέρασε τη λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει την απόπειρα από την ολοκλήρωση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα κατέβηκε με το αυτοκίνητο την οδό Σόλωνος, διάλεξε μια 30χρονη κοπέλα, συμφώνησαν στην τιμή και την οδήγησε σε πάρκινγκ της Χαριλάου Τρικούπη. Κατά τη συνεύρεση τη στραγγάλισε με τα ίδια του τα χέρια, δίχως να χρησιμοποιήσει σκοινί αυτή τη φορά. Κατόπιν, κινήθηκε προς το Σχηματάρι μέσω της εθνικής οδού και σταμάτησε σε ερημική περιοχή, όπου μ΄ ένα μαχαίρι έσχισε την κοιλιά και ξερίζωσε με μανία τα σπλάχνα της κοπέλας με σιδηροπρίονο, τεμάχισε το πτώμα και τοποθέτησε τα κομμάτια σε σακούλες. Ακολούθησε το μακάβριο τελετουργικό του πιστά, ακριβώς όπως την πρώτη φορά. Κατά τη διάρκεια του διαμελισμού, τού γυάλισε στο μάτι ένας χειροποίητος σταυρός που φορούσε το θύμα στο λαιμό, τον τράβηξε και τον κράτησε για ενθύμιο. Ύστερα οδήγησε προς τη Λαμία και μόλις προσέγγισε τη θαλάσσια περιοχή, ξεφορτώθηκε τόσο τις σακούλες με τα μέλη, όσο και τα σύνεργά του, πετώντας τα στο βυθό.

 
Ο Δαγλής κατά την προσαγωγή του
 
Δεν πέρασαν δύο μήνες, όταν ξημερώνοντας Χριστούγεννα πέρασε από πιάτσα ιερόδουλων στον Κηφισσό, ακολούθησε τη σχετική διαδικασία επιλογής και συμφωνίας και οδήγησε την ιερόδουλο με το ειδικά διαμορφωμένο αυτοκίνητό του στην οδό Ορφέως. Κατά τη συνεύρεση είχε περασμένο στο λαιμό της ένα σχοινί, όπως συνήθιζε και άλλες φορές κι όταν, (όπως υποστήριξε αργότερα ο ίδιος), εκείνη τον ειρωνεύτηκε για τα ανδρικά προσόντα του, βγήκε εκτός εαυτού και έσφιξε δυνατά το σκοινί που κρατούσε με σκοπό να τη στραγγαλίσει. Η κοπέλα αντέδρασε, ψέκασε το πρόσωπό του με ένα σπρέυ, που είχε στην τσάντα της και προσπάθησε να αμυνθεί χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι, που επίσης έφερε μαζί της. Δεν τα κατάφερε, όμως και ο Δαγλής επιβλήθηκε, την έπνιξε με το σχοινί και πέταξε το πτώμα της λίγο παρακάτω.

Ήδη η δράση του Δαγλή είχε γίνει το πρώτο θέμα στον τύπο, όπου καθημερινά δημοσιεύονταν πρωτοσέλιδα για τον «δράκο με το πριόνι» και ειδικά στα στέκια των ιερόδουλων είχε απλωθεί τρόμος. Δεδομένου ότι είχε ήδη αποπειραθεί να αφαιρέσει τη ζωή κι άλλων γυναικών χωρίς τελικά να τα καταφέρει, οι διωκτικές αρχές είχαν στα χέρια τους τις πλέον ακριβείς περιγραφές του και, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δεν τις άφησαν αναξιοποίητες. Ο Δαγλής συνελήφθη περίπου ένα μήνα αργότερα κι ενώ ήδη βρισκόταν υπό 24ωρη παρακολούθηση έξω από το σπίτι του. Στο λευκό φορτηγάκι βρέθηκαν τόσο ο χειροποίητος σταυρός που είχε αφαιρέσει από τη δεύτερη δολοφονημένη από αυτόν κοπέλα, όσο και το σπρέυ που είχε χρησιμοποιήσει η τρίτη…

Στην ασφάλεια ομολόγησε τις πράξεις του και σύμφωνα με τον Αστυνομικό Διευθυντή υποστράτηγο Χρήστο Κεραμιδά υποστήριξε χαρακτηριστικά: «Τα χέρια μου γλιστρούσαν σιγά - σιγά προς το λαιμό των γυναικών, τις έσφιγγα χωρίς να ξέρω τι κάνω». Κατά τη διάρκεια της προδικασίας μίλησε περισσότερο: «Όταν τύχαινε να ακούσω στην τηλεόραση κάτι για τα πτώματα που βρέθηκαν, το άκουγα σαν είδηση που δεν με αφορούσε. Πολλές φορές στο πρόσωπο της γυναίκας που στραγγάλιζα έβλεπα τη μάνα μου. Τη μητέρα μου την αγαπούσα, όμως ποτέ δεν της συγχώρεσα που δούλευε σε ύποπτα μπαρ και σε δουλειές που δεν ήταν ηθικές. Όταν την είχα δει  να κάνει έρωτα μ’ έναν άντρα, μου ‘ρθε να την πνίξω, αλλά έφυγα χωρίς να πω κουβέντα.  Την ώρα που σκότωνα τις ιερόδουλες νόμιζα ότι σκότωνα τη μητέρα μου».

Η προδικασία ολοκληρώθηκε έπειτα από δύο χρόνια και έφτασε η ώρα της δίκης, η οποία ξεκίνησε στις 15 Ιανουαρίου 1997 στο Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Αθήνας. Τα προβλήματα, βέβαια, δεν έλειψαν, καθώς ήδη την πρώτη ημέρα ο Αντ. Δαγλής αυτοτραυματίστηκε στο πόδι και του τοποθετήθηκαν 122 ράμματα, ενώ παρέμεινε μια μέρα στο νοσοκομείο. Από τα πολλά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο μία από τις κοπέλες που είχαν πέσει θύματα επίθεσης παρουσιάστηκε και κατέθεσε.

Η βασική υπερασπιστική γραμμή του συνηγόρου του εστίασε και βασίστηκε κατά κύριο λόγο στον ισχυρισμό περί ψυχολογικών προβλημάτων του Δαγλή. Ο ίδιος είπε πολλές φορές ότι άκουγε φωνές που προέρχονταν μέσα απ’ το κεφάλι του, ότι δεν ήξερε τι έκανε, ότι θόλωνε το μυαλό του.

Ο ψυχίατρος Χρ. Βούρδας, κατέθεσε ως πραγματογνώμονας στη δίκη: «Ο Δαγλής μού είπε για τρεις ανθρωποκτονίες. Απαντούσε ευθέως και ήταν συνεργάσιμος. Υποστήριζε ότι όλα ήταν συνέπεια ψυχικής νόσου και ζητούσε να τον βοηθήσουμε. Πρόκειται για μια σεξουαλική διαστροφή και από νομική άποψη οι σεξουαλικές διαστροφές δεν υπάγονται στις νοσηρές διαταραχές των πνευματικών λειτουργιών. Δεν έχει το ακαταλόγιστο. Θα περίμενε κανείς μια εμφανή συντριβή από έναν άντρα που ‘χει κάνει τόσα εγκλήματα. Όταν όμως τον εξέτασα, δεν τον είδα ιδιαίτερα συντετριμμένο».

Στην απολογία του ο ίδιος ο Δαγλής υποστήριξε. «Κάναμε κάποια λάθη. Το ‘χω μετανιώσει και ζητώ επιείκεια. Πήγαινα κανονικά μαζί τους για μια σεξουαλική επαφή και γινόταν το αντίθετο. Ίσως αυτό που είχα δει, τη μητέρα μου με κάποιον…Δεν θυμάμαι πώς έφτανα μέχρι εκεί. Εκείνες τις στιγμές ήμουν εκτός εαυτού. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ένιωθα.  Τα πτώματα τα τεμάχισα μάλλον από μίσος. Φοβόμουν μήπως με συλλάβουν. Συνεχίζω να τις μισώ. Δεν ξέρω γιατί. Άκουγα φωνές, πάντα είχα αυτή την επιθετικότητα. Είναι θολό το μυαλό μου. Δεν μπορώ να σας πω πώς νιώθω που με βαρύνουν αυτές οι κατηγορίες».

Ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του υποστήριξε πως πρόκειται για πρωτοφανή υπόθεση, σπάνια ακόμα και σε παγκόσμια κλίμακα, κυρίως για την αγριότητά της. «Ούτε η πιο τολμηρή φαντασία δεν θα συλλάμβανε τέτοιο σενάριο», είπε χαρακτηριστικά και μεταξύ άλλων θέλησε να υπογραμμίσει ιδιαίτερα την απουσία των θυμάτων από την ακροαματική διαδικασία: «Πλην μιας κοπέλας, από τα θύματα, που ήρθε στο δικαστήριο και αυτό την τιμά, δεν βρέθηκε καμιά άλλη να έρθει να καταθέσει. Δεν ήρθαν ούτε οι συγγενείς των νεκρών. Kι αναρωτιέται κανείς. Tόσο πολύ υποβαθμίστηκε η ανθρώπινη ζωή; Tόσο πολύ ξέφτισε; Φοβούνται και δεν ήρθαν; Ουαί κι αλίμονο τότε στην κοινωνία μας. Φοβούνται, όμως, οι κοπέλες, ίσως λόγω της εργασίας τους, ότι θα εκτεθούν. Νιώθουν παραγκωνισμένες. Και δίνεται βήμα περισσότερο στο δράστη παρά στο θύμα. Ξεχνάμε να δούμε κατάματα τις κατεστραμμένες ζωές των θυμάτων. Μιλώ για τη φιλοσοφία μας στη ζωή. Αν αυτή δεν αλλάξει, κανείς δεν θα ΄ρχεται να καταθέσει. Kι αν έρχονται, θα νιώθουν φεύγοντας σαν θύτες κι όχι σαν θύματα».

Τελικά, το Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο στις 23 Ιανουαρίου 1997 έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για τη διάπραξη τριών ανθρωποκτονιών, οκτώ απόπειρων ανθρωποκτονιών, δέκα ληστειών, ενός βιασμού, δύο απόπειρων ληστειών, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία, και για προσβολή μνήμης τεθνεώτος και απαγγέλθηκε συνολική ποινή δεκατρείς φορές ισόβια κάθειρξη και 25 χρόνια πρόσκαιρη κάθειρξη.

Ο επίλογος της ιστορίας του Αντώνη Δαγλή γράφτηκε έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση της δίκης. Στις 2 Αυγούστου 1997 αυτοκτόνησε (συγχρόνως μάλιστα με τον συγκρατούμενό του Γ. Μακρίδη) επιλέγοντας και για τον ίδιο του τον εαυτό έναν τρόπο θανάτου παραπλήσιο με εκείνον που σκόρπισε. Ασφυξία. Απλά αυτή τη φορά το σκοινί δεν το κρατούσε εκείνος, αλλά το είχε περάσει ψηλά στα κάγκελα του κελιού του.

Σύμφωνα με τον καθηγητή εγκληματολογίας Ν. Κουράκη, εγκλήματα όπως αυτά που διέπραξε ο Αντ. Δαγλής «σχετίζονται με ένα πάθος εκδίκησης κατά της κοινωνίας γενικά, για όλες τις τραυματικές εμπειρίες και τα προβλήματα που ο δράστης είχε αρχίσει να βιώνει ήδη από την παιδική του ηλικία (κακοποιήσεις, ξυλοδαρμοί, σωματικές αδυναμίες ή σεξουαλική ανικανότητα). Βέβαια, τα εγκλήματά τους τα διαπράττουν εν ψυχρώ και χωρίς πάθος και τύψεις. Πολύ συχνά εμφανίζονται αυτοκτονικές τάσεις, ιδίως μάλιστα όταν κρατούμενοι πλέον στη φυλακή αντιλαμβάνονται ότι η συσσωρευμένη βία που εμπερικλείουν μέσα τους δεν μπορεί να εκτονωθεί με κατεύθυνση τους άλλους». 

Κατά τον καθηγητή Εγκληματολογίας Γ. Πανούση, «οι βασικές ιδιαιτερότητες των εγκλημάτων του συνίστανται στο ότι ζούσε μεταξύ μας και δεν τον αναγνωρίζαμε ως επικίνδυνο, ότι ήταν πολύ νέος για να έχει σωρεύσει τόσο μίσος, ότι στρεφόταν κυρίως κατά γυναικών ιερόδουλων, ότι τεμάχιζε τα πτώματα, κλπ. Δεν υπάρχουν αιτίες, ούτε αιτιολογίες. Πιστεύω ότι τέτοιες πράξεις οριοθετούν την επιστημονική πρόοδο, καθώς δεν μπορεί να μπει στη ζώνη του λυκόφωτος».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο ψυχίατρος Μ. Μυλωνάκης, σύμφωνα με τον οποίο «η αυτοεξόντωση προϋποθέτει την αντικειμενική ή την υποκειμενική ανατροπή των συνθηκών ισορροπίας του αυτόχειρα. Οι αυτοκτονίες των φυλακισμένων ψυχανώμαλων δεν εξαιρούνται από τον κανόνα. Είναι προφανές ότι η εγκληματική δραστηριότητα τους εξασφάλιζε άρρωστη μεν, αναμφισβήτητη δε, ικανοποίηση. Η σύλληψη επέφερε τη διακοπή της και η φυλάκιση πρόσθεσε τη στέρηση της ελευθερίας, τη συμβίωση σε ένα περιβάλλον στο οποίο εκείνοι ειδικά δεν έχουν την αναγνώριση, αλλά την περιφρόνηση. Οι νέες αυτές συνθήκες συνιστούν ασφυξία. Οι προσωπικοί αμυντικοί μηχανισμοί τους κάποτε εξαντλούνται. Ανοίγει ο δρόμος στην κατάθλιψη. Η απόσταση της κατάθλιψης από την αυτοκτονία είναι μικρή».


Περιπτώσεις σαν αυτή του Αντώνη Δαγλή είναι σπάνιες στον ελληνικό χώρο και δεν έχει παρατηρηθεί παρόμοια εγκληματική δραστηριότητα κατά τα τελευταία δεκατρία έτη. Η ιδιαιτερότητα του Δαγλή έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι τα εγκλήματά του μπορούν να χαρακτηριστούν σωρευτικά σεξουαλικά και αφηρημένου μίσους, ιδιαίτερης σκληρότητας και με επαναλαμβανόμενο modus operandi σε δύο εκ των τριών ανθρωποκτονιών. Πρόκειται για έναν ακραίο συνδυασμό που σίγουρα κανείς δεν θέλει να εμφανιστεί ξανά στο προσκήνιο των
εγκληματ(ολογ)ικών χρονικών.

 


Βιβλιογραφία:

«Ελεύθερος Τύπος»  23/1/1997
«Το Βήμα»,  28/1/9626/1/1997
«Η Βραδυνή της Κυριακής» 11/1997
«Τα Νέα» 18/1/1996, 26/1/1996
«Έθνος» 17/1/1996, 18/1/1996
«Ελευθεροτυπία» 24/1/1997

Χρήστος Τσουραμάνης,  "Ο φόνος στην Ελλάδα", εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα, 1998, σ. 174επ.

 
 
 
 
 
 
 

Emeritus Professor Calliope Spinellis
 
"Today, there are several well-qualified criminologists in Greece".


διαβάστε περισσότερα...
Victim offender mediation in family violence cases
The greek experience


by Vasso Artinopoulou,
Ass. Professor of Criminology,  Panteion University (GR) 
 
 
The article describes the implementation of victim offender mediation as provided by law in cases of domestic violence in Greece


διαβάστε περισσότερα...
Improving prison conditions in Greece
 
... by Nestor E. Courakis
Professor of Criminology & Penology
Faculty of Law, University of Athens (GR)
 
"This editorial is dedicated to prisons and the Greek penal system since we believe it is the duty of any society to give priority to correctional topics and have as its main objective to improve prison conditions.
How might this improvement be achieved, however?
 
...
 
With this issue we celebrate the English-language edition of the Greek electronic journal “The Art of Crime”. It would be trite to discuss here emotions such as elation and hope that of course are called for at a time like this. The overwhelming emotion, at least to me, is gratitude to the main protagonists of this first criminological electronic magazine in our country, i.e. to Fotios Spyropoulos and Dionysis Chionis ..."
 
διαβάστε περισσότερα...

Scientific colloquium on:
“Criminological Aspects of Migration in Greece”


"EPANODOS" (“Return” back to the society)
Rehabilitation Center for ex-prisoners
Presentation, challenges and objectives


Congress of the Greek Society of Criminology:
"Criminology and current challenges"


Combating discrimination and social exclusion:
the “EPAFI” (“CONTACT”) program, where young Law students meet young inmates...




Constantine Gardikas
 
Constantine Gardikas, the son of George Gardikas, Professor of Philosophy at the University of Athens, was born in the city of Patras in 1896. Constantine Gardikas developed into a prolific scientist with a solid classical education.

He studied law in Athens, and he continued his studies in Zurich and Geneva specializing in criminal law and criminology.  He received his doctorate degree at the age of 22 and then started lecturing at the University of Geneva, Switzerland. ...
 
διαβάστε περισσότερα...

Advice on the use of credit cards

"Plastic money" has replaced cash as the dominant method of payment in our everyday transactions.
 
 
We are familiar, therefore, with the use of credit cards, but how well do we know to protect ourselves from credit card fraud?
 
διαβάστε περισσότερα...
Διημερίδα: Σύγχρονα Προβλήματα Ποινικού Δικαίου

Ο Τομέας Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης σας προσκαλεί σε Διημερίδα που διογρανώει στη μνήμη του Ομότ. Καθηγητή Κώστα Κωνσταντινίδη με θέμα: "Σύγχρονα Προβλήματα του Ποινικού Δικαίου". 3 & 4 Δεκεμβρίου 2015 Κομοτηνή, Αμφιθέατρο Νομικής Σχολής Παν/μιούπολη



4o Συνέδριο eLife 2015

Στις 6 & 7 Νοεμβρίου 2015 διοργανώνεται στην Αθήνα το 4ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο με Διεθνή Συμμετοχή "eLife 2015".

To Συνέδριο διοργανώνεται από την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο και η συμμετοχή θα είναι Δωρεάν για το κοινό.



4o Συνέδριο eLife 2015

Στις 6 & 7 Νοεμβρίου 2015 διοργανώνεται στην Αθήνα το 4ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο με Διεθνή Συμμετοχή "eLife 2015".

To Συνέδριο διοργανώνεται από την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο και η συμμετοχή θα είναι Δωρεάν για το κοινό.



Τριήμερο Εγκληματολογικό Συνέδριο προς τιμήν του Ομότιμου Καθηγητή κ. Νέστορα Κουράκη

Τριήμερο Εγκληματολογικό Συνέδριο προς τιμήν του ομότιμου Καθηγητή Νέστορα Κουράκη διοργανώνεται στην  Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο, 2 - 4/4/2015.

Το συνέδριο θα λάβει χώρα στην Αίθουσα Τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Ακαδημίας 60) με κεντρικό θέμα «Κρίση, Έγκλημα και Σύστημα Ποινικής Καταστολής»



Problems of reoffending of young detainees
 
Conclusions of the follow-up research of the Center for Penal and Criminological Research (University of Athens)
 
 by Nestor E. Courakis
       Professor of Criminology
       University of Athens (GR)
 
This research was characterized as a follow-up because its main purpose was to discover first, what happened to Greek juvenile detainees with whom we had run interviews in the previous stage of the research (1993) ...
 
διαβάστε περισσότερα...

“Asking people…”
Interesting questions and even more interesting responses


The events that took place in late 2008, in Greece, in the state correctional facilities, the hunger strike of prisoners and the widespread violent protests concerning prison conditions didn’t leave us unaffected. So we found the opportunity to ask people’s opinion on this important issue. We take the recorder into the street ... and ask YOUR opinion:

"Do you believe there must be changes in the conditions of imprisonment in our country and if so, what should they be?”

διαβάστε περισσότερα...

The profile of a famous greek criminal through the eye of a camera, the lyrics of a song and his autobiography

 
A book, a song, and a movie with the same protagonist…
Nikos Koemtzis, a famous Greek criminal who killed three people and stabbed seven more, all because he wanted to dance to a song he had "ordered" from the musicians in a music hall. He transferred the story of his life to a book. Dionysis Savvopoulos (a famous Greek singer-songwriter) read the book and turned it into a song. Pavlos Tassios (a well known Greek director) heard the song and made a film. And now we present a criminologist’s scientific analysis of this artistic triptych.
 
διαβάστε περισσότερα...
A case study of a recidivist criminal
 
This is the interesting story of a recidivist criminal (Elias) who is incarcerated in a Greek prison. We managed to interview him, unattended, in late May 1999 in a special area in the guardhouse yard. The main topic of our conversation was his life story, the life of a young man through the prison bars… 
 
διαβάστε περισσότερα...
Σωματείο Εργαζομένων Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού

Περιοδικό "Κοινωνικές Επιστήμες"

Κωνστάντειον - Κέντρο εγκληματολογικών ερευνών

Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδος

Καθηγητής Νέστωρ Κουράκης

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Νιώθω Ασφαλής

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Άρειος Πάγος

Κέντρο Επανένταξης Αποφυλακισμένων "ΕΠΑΝΟΔΟΣ"

Καθηγητής Γιάννης Πανούσης

Κέντρο Ψυχαναλυτικών Ερευνών

Τομέας Ποινικών Επιστημών Τμήματος Νομικής Ε. Κ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Σύλλογος Ελλήνων Εγκληματολόγων Παντείου Πανεπιστημίου

Σπουδαστήριο Κοινωνικών Μελετών Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου

Τομέας Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Τομέας Ποινικών & Εγκληματολογικών Επιστημών Τμήματος Νομικής ΑΠΘ

Αναζήτηση νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α.

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Τμήμα Νομικής Eθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Εργαστήριο Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών

Όροι Χρήσης  :    Πείτε μας τη γνώμη σας  :    Developed & hosted by Nomiki Bibliothiki SA