Είναι όλα εδώ: Το ιδανικό ζευγάρι δίπλα στο παράθυρο, εκείνη με μια αδιόρατη προσμονή, εκείνος με το μπλαζέ, απλανές του βλέμμα. Απέναντι, μια σειρά από παράθυρα-οθόνες που εκθέτουν τις ετερόκλητες ζωές των ενοίκων. Η ανθρώπινη κωμωδία σ’ ένα στατικό θεατρικό σκηνικό, λίγο πριν το διαταράξει η κινηματογραφική μηχανή του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο μικρόκοσμος μιας ειδυλλιακής καθημερινότητας, λίγο πριν τον διαπεράσει το αδιάκριτο βλέμμα (και ο τηλεφακός) του Τζέιμς Στιούαρτ, αποκαλύπτοντας τη σκηνή του εγκλήματος στην καρδιά της αστικής ζωής.
Κάπως έτσι ο «Σιωπηλός μάρτυς» (Rear Window, 1954) έγινε μια ταινία-ορόσημο πάνω στο ίδιο το σινεμά, στο τι σημαίνει «να καταναλώνεις εικόνες στο σκοτάδι (σαν αμαρτίες)» (Σερζ Ντανέ)· και μαζί μια ταινία-ντοκουμέντο για τις περιπέτειες του βλέμματος στις λαμπερές όσο και ζοφερές πτυχές της μοντέρνας πόλης.
Κώστας Λιβιεράτος