ΕκτύπωσηΒΟΥΛΕΥΜΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 134/2016
Για την εφαρμογή του άρθρου 110Α Π.Κ η αξιολόγηση του ΚΕΠΑ προς διαπίστωση του ποσοστού μόνιμης ή πρόσκαιρης αναπηρίας είναι απαραίτητη η εξέταση του αιτούντος κρατουμένου και όχι η γνωμάτευση βάσει μόνο ιατρικών εγγράφων εκ του φακέλου του κρατουμένου. Κατά την εφαρμογή του άρθρου 110Α Π.Κ η δυνατότητα επιβολής του μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης θα πρέπει να επεκταθεί γεωγραφικώς και εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης, για τη διαφύλαξη της δημόσιας ασφάλειας.
Με τα διαλαμβανόμενα στο υπ’ αριθμ. 134/2016 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς έγιναν δεκτά τα ακόλουθα:
Με την προεκτεθείσα, υπ'αριθμ. 124/27-09-2016, πρόταση του Εισαγγελέα νόμιμα φέρεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου (άρθρα 32§1, 138 εδάφ. β' ΚΠΔ, 110Α ΠΚ) η από 16-03-2016 (αριθμ. πρωτ. 2761/17-03-2016) αίτηση του καταδίκου, κρατουμένου στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού «Ο Άγιος Παύλος» Κ.Τ. του Α. και της Α., κατοίκου, σε καθεστώς ελευθερίας, της Τοπικής Κοινότητας του Δ.Α., η οποία διαβιβάστηκε αρμοδίως με το από 28- 03-2016 (αριθμ. πρωτ. 2761/28-03-2016) έγγραφο της διευθύντριας του ανωτέρω σωφρονιστικού καταστήματος και με την οποία ζητεί την απόλυσή του από το σωφρονιστικό κατάστημα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 110Α §3 ΠΚ. Σημειώνεται ότι η ανωτέρω αίτηση επανεισάγεται ενώπιον του συμβουλίου τούτου, μετά την έκδοση του υπ’ αριθμ. 101/2016 βουλεύματος του Συμβουλίου τούτου, με το οποίο αναβλήθηκε η εκφορά οριστικής κρίσεως επί της αιτήσεως εωσότου, με επιμέλεια του Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς, επισυναφθεί, στον σχηματισθέντα με αφορμή την υποβολή της ένδικης αιτήσεως φάκελο, αντίγραφο της γνωματεύσεως της Β΄θμιας υγειονομικής επιτροπής, στην οποία έμελλε να εισαχθεί η περίπτωση του αιτούντος, ώστε να δύναται να κριθεί από το Συμβούλιο τούτο αν ο εξεταζόμενος αιτών πληροί τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση των ευεργετημάτων που προβλέπονται στη διάταξη του νόμου την οποία επικαλείται (άρθρο 110Α§3 ΠΚ).
Στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 110Α ΠΚ ορίζονται τα ακόλουθα: (στην §3) «3. Σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης ο κρατούμενος που έχει ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω αν έχει εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο πέντε (5) έτη στην περίπτωση που το έγκλημά του δεν ενέχει ανθρωποκτονία, ή δέκα (10) έτη σε κάθε άλλη περίπτωση, εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στην κατοικία του, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 56§3. Στην περίπτωση αυτή δύναται να επιβληθεί ηλεκτρονική επιτήρηση, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 283Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Επίσης, είναι δυνατή η επιβολή όρων κατά ανάλογη εφαρμογή του άρθρου παράγραφοι 2 και 3 του Ποινικού Κώδικα.», (στην §4) «4. Η διακρίβωση των προηγούμενων προϋποθέσεων γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. Ο εισαγγελέας, μετά την υποβολή της αίτησης, διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση των προϋποθέσεων των προηγούμενων παραγράφων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.). Η κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση από το ΚΕ.Π.Α. υποβάλλεται από τον εισαγγελέα στο αρμόδιο συμβούλιο μαζί με την πρότασή του. Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την ως άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας. Η ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση του ΚΕ.Π.Α. υποχρεωτικά προσδιορίζουν εάν η αναπηρία είναι μόνιμη ή πρόσκαιρη και αναφέρουν στην περίπτωση της πρόσκαιρης αναπηρίας τον χρόνο διάρκειάς της και το ποσοστό της. Εάν πρόκειται για πρόσκαιρη αναπηρία, ο αρμόδιος εισαγγελέας υποβάλει ένα (1) μήνα πριν από τη λήξη του προσδιοριζόμενου χρόνου αναπηρίας στο αρμόδιο συμβούλιο την πρότασή του για την επανεξέταση της χορηγηθείσας απόλυσης υπό όρο. Για τον λόγο αυτό δύο (2) μήνες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου της προσδιορισθείσας αναπηρίας διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη, είτε παραπομπή στο αρμόδιο ΚΕ.Π.Α. για την εκ νέου διακρίβωση των προϋποθέσεων για την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας. Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων, διατάσσεται η συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος που μεσολάβησε από την απόλυση υπό όρο λογίζεται ως πραγματικός χρόνος έκτισης της ποινής. επανεξέταση της αναπηρίας και η διακρίβωση των προϋποθέσεων του άρθρου αυτού περατώνεται στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το άρθρο 109».
Στην κρινομένη περίπτωση, από τα έγγραφα που περιέχονται στον φάκελο που σχηματίστηκε μετά την υποβολή της ένδικης αιτήσεως και το σύνολο των αποδεικνυομένων ισχυρισμών του αιτούντος που διαλαμβάνονται στα υποβληθέντα στο Συμβούλιο τούτο υπομνήματά του προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο αιτών Κ. Τ. του Α. και της Α., και κατοικούσε, σε καθεστώς ελευθερίας, στην Τοπική Κοινότητα του Δ.Α., καταδικάστηκε με την υπ'αριθμ. 2917/26-06-2014 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Ε' Κακουργημάτων) Αθηνών σε ποινή ισόβιας καθείρξεως και επιπλέον σε στερητική της ελευθερίας ποινή, διάρκειας πέντε (5) ετών, με εκτιτέο σύνολο ποινής τα είκοσι πέντε (25) έτη ως και σε χρηματική ποινή, ποσού εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000,00€), για τις πράξεις της διακινήσεως (αγοράς, κατοχής και μεταφοράς) ναρκωτικών κατ' επάγγελμα με προσδοκώμενο όφελος ποσό άνω των εβδομήντα πέντε χιλιάδων ευρώ (75.000,00€). Ως ημέρα ενάρξεως της ποινής του ορίστηκε η 06-04- 2013 συμπλήρωσε δε πέντε (5) έτη εκτίσεως της επιβληθείσης ποινής στις 02-05-2015, υπολογισθέντος ευεργετικά χρόνου παραμονής σε σωφρονιστικό κατάστημα διαρκείας δύο (2) ετών, έντεκα (11) μηνών και τεσσάρων (4) ημερών, σύμφωνα με τις προβλέψεις των ν. 3904/2010 (άρθρο 4§2) και 4322/2015 (άρθρο 6§4), όπως βεβαιώνεται στον από 28-03-2016 πίνακα υπολογισμού ποινής που συντάχθηκε από την αρμοδία σωφρονιστική υπάλληλο. Περαιτέρω, ο αιτών με την από 12-05-2016 απόφαση της 09905/2016/2956 Β΄θμιας Υγειονομικής Επιτροπής του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Απονομής Συντάξεων του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ κρίθηκε ανάπηρος με ποσοστό αναπηρίας 85%, για το χρονικό διάστημα από 10-08-201 5 έως 31- 08-2017, λόγω «υποτροπιάζουσας καταθλιπτικής διαταραχής - διαταραχής μετατραυματικού στρες, σοβαρού βαθμού περιοριστικό σύνδρομο απότοκο καταγμάτων πλευρών και μετατραυματικού πνευμονοθώρακα υπό χρόνια αγωγή με εισπνεόμενα, ορχεκτομή αρ. λόγω καλοήθους νόσου, ορθοκυστικές διαταραχές, νευρογενή κύστη, ολική ακράτεια, κατακλίσεις οσφύος μέτριου βαθμού, ο(στεαρθρίτιδ)α άμφω γονάτων, πάρεση περονιαίου άμφω και κνημιαίων νεύρων και δυσκαμψία κορμού ως επί αρχομένων εκφυλιστικών αλλοιώσεων». Ακολούθως, μετά την αποστολή προς τη Διευθύντρια του Καταστήματος στο οποίο κρατείται ο αιτών του με στοιχεία ΜΕΚ: 138/13-05-2016 εγγράφου της Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς η ανωτέρω ιατρική γνωμάτευση κατέστη αντικείμενο της Επιτροπής Δειγματοληπτικού ελέγχου του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ η οποία εξέδωσε το από 16-06-2016 πόρισμά της σύμφωνα με το οποίο προτάθηκε η «επανεισαγωγή της περιπτώσεως του αιτούντος σε β΄θμια υγειονομική επιτροπή (ΒΥΕ) ορθοπεδικών κατ’ οίκον, με σύμβουλο πνευμονολόγο και ψυχίατρο, αφού προσκομιστεί νέα σπιρομέτρηση με αξιόπιστη καμπύλη ροής όγκου». Μετά ταύτα, η 09905/2016/9223 Β΄θμια Υγειονομική επιτροπή της Τοπικής Μονάδας Υγείας Νίκαιας του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, στις 02-08-2016, γνωμάτευσε ότι ο εξεταζόμενος αιτών πάσχει από «πολυνευροπάθεια μονάδος, ορχεκτομή αριστερά λόγω καλοήθους όγκου με απότοκο νευρογενή κύστη, μεταθρομβωτικό σύνδρομο αριστερού σκέλους, δυσκαμψία δεξιού ώμου μέτριου βαθμού συνεπεία παλαιού κατάγματος κλείδας, έκτοπες οστεοποιήσεις γονάτων χωρίς λειτουργικό περιορισμό, εκφυλιστικές αλλοιώσεις οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης χωρίς λειτουργικές επιπτώσεις, υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή, αρχόμενη πνευμονική ίνωση υπό φαρμακευτική αγωγή» καθώς και ότι η πολυνευροπάθεια και η νευρογενής κύστη, με συνολικό ποσοστό αναπηρίας 67%, έχουν μόνιμο χαρακτήρα και είναι μη αναστρέψιμες ενώ οι λοιπές παθήσεις δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα τέλος δε προσδιόρισε το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του αιτούντος σε 85% και το χρονικό διάστημα διαρκείας της από 10-08-2015 έως 31- 07-2017. Επομένως, συντρέχουν οι πραγματικές προϋποθέσεις που τάσσονται στον νόμο για την παραδοχή της κρινομένης αιτήσεως προς τον σκοπό απολύσεως υπό τον όρο της ανακλήσεως του αιτούντος καταδίκου και εκτίσεως του υπολοίπου της ποινής του στην οικία του, που ευρίσκεται στην Τοπική Κοινότητα του Δ.Α. Συνεπώς, η από 16-03-2016 και με αριθμό πρωτοκόλλου 2761/17-03-2016 αίτηση του κρατουμένου στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού «Ο Άγιος Παύλος» καταδίκου Κ. Τ. του Α. και της Α. πρέπει να γίνει δεκτή, να διαταχθεί η απόλυσή του από το προαναφερόμενο σωφρονιστικό κατάστημα υπό τον όρο της ανακλήσεως της απολύσεως προς τον σκοπό εκτίσεως του υπολοίπου της ποινής του στην οικία του, τηρώντας τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην §3 του άρθρου 56 ΠΚ και συγκεκριμένα λαμβάνοντας άδεια εξόδου από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Άρτας για κάθε έξοδό του από την οικία του, η οποία (έξοδος) επιτρέπεται για λόγους εκπαιδεύσεως, εργασίας ή νοσηλείας, και εμφανιζόμενος μία φορά κατά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου της κατοικίας του.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Στις περιπτώσεις του άρθρου 110Α ΠΚ, η καλή ή μη διαγωγή και κατά συνέπεια η τέλεση πειθαρχικών παραπτωμάτων δεν λαμβάνεται υπ’όψιν γιατί η ένταση της νόσου αποκλείει κάθε πιθανότητα υποτροπής προς τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Στις ευαισθησίες όμως του νομοθέτη θα πρέπει να εμποδίζεται η μετατροπή της εν λόγω διατάξεως σε Ανόπεα οδό ή και σε Κερκόπορτα και στην εν προκειμένω νομοθετική σωφρονιστική κολυμβήθρα του Σιλωάμ να δίνονται ολυμπιακές διαστάσεις με την υιοθέτηση ερμηνευτικών λογικών ουσιαστικά ανατρεπτικών του ποινικοδικαιοδοτικού συστήματος. Έτσι (117/2015 αδημοσ. βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς) οι αιτήσεις περί απολύσεως κρατουμένων κατ’ άρθρο 110Α ΠΚ γίνονταν δεκτές αυστηρώς όταν το πιστοποιητικό περί αναπηρίας του ΚΕΠΑ ή η ιατρική πραγματογνωμοσύνη δέχεται ότι η αναπηρία δεν ενέχει περιορισμένο χρονικά χαρακτήρα αλλά είναι αορίστου διαρκείας, δηλαδή να διακριβώνεται ότι προκύπτει βαριά αναπηρία έχουσα οριστικό χαρακτήρα. Οι παραπάνω αντιστάσεις όμως, εξουδετερώνονται από τον νομοθέτη, αφού στο άρθρο 23 σχετικά με τις προϋποθέσεις του άρθρου 100Α ΠΚ, ορίζεται ότι η ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση του ΚΕΠΑ υποχρεωτικά προσδιορίζουν εάν η αναπηρία είναι μόνιμη ή πρόσκαιρη και αναφέρουν στην περίπτωση της πρόσκαιρης αναπηρίας το χρόνο διαρκείας της και το ποσοστό της. Στην περίπτωση αυτή ο αρμόδιος Εισαγγελέας, υποβάλλει ένα μήνα πριν τη λήξη του προσδιοριζόμενου χρόνου αναπηρίας στο αρμόδιο συμβούλιο την πρότασή του για την επανεξέταση της χορηγηθείσα απόλυσης υπό όρο. Για τον λόγο αυτό, δύο μήνες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου της προσδιορισθείσας αναπηρίας διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη είτε παραπομπή στο αρμόδιο ΚΕΠΑ για την εκ νέου διακρίβωση των προϋποθέσεων για την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας. Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων διατάσσεται η συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος που μεσολάβησε από την απόλυση υπό όρο λογίζεται ως πραγματικός χρόνος έκτισης της ποινής (Ε. Παπαθανασόπουλος. Τα πειθαρχικά παραπτώματα των κρατουμένων, ο έλεγχός τους εργαλείο ανατομίας στη φυλακή. Νομική Βιβλιοθήκη 2016, σελ. 21-22).
Για τη χορήγηση της κατ' οίκον έκτισης της ποινής υπό τον όρο της ανάκλησης αποφασίζει το Συμβούλιο Εφετών του τόπου έκτισης της ποινής, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 110 του ΠΚ, μετά από σχετική αίτηση ταυ κρατούμενου καταδίκου. Ως εκτιθείσα θεωρείται και η ποινή που έχει υπολογιστεί ευεργετικά.
Κατ’ επιταγή της ως άνω διάταξης εκδόθηκε και δημοσιεύτηκε η με αριθμό ΚΥΑ 39067/2015 με την οποία καθορίστηκε η διαδικασία της ως άνω ειδικής πραγματογνωμοσύνης. Στην ως άνω απόφαση ορίζεται ότι: «1. Ο ειδικός πραγματογνώμονας ο οποίος ορίζεται από τον αρμόδιο εισαγγελέα προκειμένου να διακριβώσει τη συνδρομή των προϋποθέσεων των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 110 Α' του Ποινικού Κώδικα όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 παρ. 6 του Ν. 4322/2015, υποβάλλει στον Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης αίτημα για την άμεση μεταγωγή του κρατουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74 παρ. 2 του Σωφρονιστικού κώδικα (Ν. 2776/1999 ΦΕΚ Α' 291/24.12.1999) σε δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο έχει κλινική κατάλληλη για τη διάγνωση της συγκεκριμένης ασθένειας, εφόσον η διάγνωση της ασθένειας δεν είναι δυνατή από το Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού.
Ο κρατούμενος κατά την διάρκεια της παραμονής του στο δημόσιο νοσοκομείο υποβάλλεται σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο που ορίζεται από τον Διευθυντή της οικείας κλινικής. Η φύλαξη του κρατουμένου γίνεται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Μετά το πέρας του ελέγχου συντάσσεται αιτιολογημένη γνωμάτευση και εκδίδεται σχετικό πιστοποιητικό από τον Διευθυντή της οικείας κλινικής, τα οποία τίθενται στον ιατρικό φάκελο του κρατουμένου.
Αν και δεν αναφέρεται ρητώς στον Ποινικό Κώδικα, όπως αναφέρεται στην ΚΥΑ, αλλά τούτο έγινε, γιατί θεωρείται αυτονόητο ότι σε ένα δημόσιο φορέα όπως είναι το Κ.Ε.Π.Α. του ΙΚΑ, θα προηγηθεί ιατρικός έλεγχος του αιτούντος κρατουμένου από ιατρούς του ΙΚΑ αναλόγων ειδικοτήτων και με κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, ώστε να αξιολογηθεί η ασθένειά του και το ποσοστό αναπηρίας του. Άλλωστε πως θα μπορούσε να αξιολογηθεί η κατάσταση της υγείας του με διαφορετικό τρόπο. Και δεν νοείται αξιολόγηση του Κ.Ε.Π.Α. με βάση ιατρικές γνωματεύσεις άλλων ιατρών, γιατί τότε δεν πρόκειται για βεβαίωση του Κ.Ε.Π.Α. αλλά για βεβαίωση άλλων ιατρού(ών), που κάτι τέτοιο ασφαλώς και δεν θέλησε ο νομοθέτης, αφού η απλή επισκόπηση των ιατρικών εγγράφων ιατρών, η βασιμότητα των οποίων δεν δύναται να ελεγχθεί, ή παλιότερων εξετάσεων ή γνωματεύσεων εκ του φακέλου του αιτούντος δεν αντικατοπτρίζουν την κατά το κρίσιμο χρόνο κατάσταση της υγείας του κρατουμένου.
Από την τελεολογική ερμηνεία της σχετικής διατάξεως (110Α) του Π.Κ. συνάγεται το ως άνω συμπέρασμα γιατί σκοπός του νομοθέτη είναι να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας του κρατουμένου, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής του για την απόλυσή του και μάλιστα με αδιάβλητο και αδιαμφισβήτητο τρόπο.
Μάλιστα στην κρινόμενη περίπτωση είχαν εγερθεί αρκετά ερωτηματικά αφού ο αιτών κρατούμενος πριν τη σύλληψή του το 2013 και την έκδοση απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών 2917/2014 για διακίνηση ναρκωτικών, μετέβαινε συνεχώς στο εξωτερικό εκτελώντας διεθνείς μεταφορές, επομένως εύλογα ανακύπτει το ερώτημα κατά πόσον σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα επιδεινώθηκε ραγδαία η κατάσταση της υγείας του, ότε και πρέπει να πιστοποιείται με αδιαμφισβήτητο τρόπο το αναφερόμενο μεγάλο ποσοστό αναπηρίας 85%.
Άλλωστε και για να κριθεί από το Δικαστήριο κάποιος κατηγορούμενος ως τοξικομανής προϋπόθεση είναι η άμεση εξέταση του κατηγορουμένου από τον πραγματογνώμονα μόλις του γνωστοποιηθεί η σχετική παραγγελία του ανακριτικού οργάνου και η υποβολή της σχετικής έκθεσής του, λαμβανομένων υπ’ όψιν και συνεκτιμουμένων από το δικαστήριο στοιχείων και εγγράφων, όπως πιστοποιητικά, ψυχολογικά και κοινωνικά δεδομένα που αφορούν τον κατηγορούμενο, ευρήματα εργαστηριακών εξετάσεων που αποκαλύπτουν χρήση ναρκωτικών για μακροχρόνιες περιόδους (άρθρο 30 Ν 4139/2013). Και στην ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του άρθρου 200ΚΠΔ μπορεί να διαταχθεί η εισαγωγή του κατηγορουμένου σε δημόσιο ψυχιατρείο αφού η άμεση παρακολούθηση, η επισταμένη παρατήρηση από ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό για ορισμένο χρονικό διάστημα, κρίνεται, ότι μπορεί να οδηγήσει σε πιο ασφαλή και αξιόλογα συμπεράσματα για την σύνταξη της σχετικής γνωμοδότησης.
Τέλος παρά την επέκταση του μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης με το νόμο 4336/2015 σε συνέχεια του Ν. 4205/2013 που η πιλοτική του εφαρμογή ξεκίνησε τον Μάιο του 2015 με το Π.δ. 62/2014 (βλ. και ΑΠ 2079/7-6-2016 έγγραφο του Υπουργείου Δικαιοσύνης διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου), θα πρέπει να υπάρξει νομική και τεχνική πρόβλεψη για εφαρμογή της ηλεκτρονικής παρακολούθησης όπως ορίζεται στο άρθρο 283ΑΚΠΔ κατά την έκτιση της ποινής στην κατοικία του απολυθέντος κατά τις διατάξεις του άρθρου 110Α§3ΠΚ και για όσους κατοικούν εκτός νομού Αττικής και Θεσσαλονίκης, όπως στην υπό ενασχόληση περίπτωση.
