Παρότι οι θηριωδίες του απαρτχάιντ διαποτίζουν τον προβληματισμό του Νοτιοαφρικανού καλλιτέχνη William Kentridge, οι εικόνες του δεν στοχεύουν στην κοινωνικοπολιτική καταγγελία. Το χαρτί και η γραμμή αποτελούν το βασικό υπόβαθρο ενός πολύπτυχου έργου που εκτείνεται από το σχέδιο και τη χαρακτική μέχρι τα γλυπτά, τις ταπισερί, την κινούμενη εικόνα και το θέατρο. Πάνω στην έτοιμη γραφή και την έγκυρη γνώση μιας σελίδας παλιού λεξικού, ο Kentridge απεικονίζει τη χειροποίητη μορφή ενός τηλεβόα εν δράσει – μέσο διάδοσης ιδεών και συνθημάτων. Το έργο του Kentridge επισημαίνει τις ευθύνες και τις ενοχές της ιστορίας, το έγκλημα της βίας, οικουμενικά και διαχρονικά. Η τέχνη του διαμαρτύρεται, παραμένοντας όμως στο πεδίο της τέχνης – με την αισθητική συγκίνηση ενός ζωγραφικού κώνου «που ξαναβρήκε τη θέση του στον κόσμο», όπως λέει ο ίδιος.

Ελισάβετ Πλέσσα